Lazaretta to wyspa położona naprzeciwko Nea Chora, którą Wenecjanie w XVII wieku wykorzystywali jako leprozarium na cześć świętego Łazarza, patrona chorych według Kościoła rzymskokatolickiego. Zidentyfikowano pozostałości grobów, prawdopodobnie pacjentów, a także fundamenty budynków, które Turcy w 1645 roku zburzyli, aby umieścić tam duży dział. Ponadto na wyspie można znaleźć fragmenty metalu pochodzące z bomb, które Niemcy zrzucili podczas ćwiczeń wojskowych w czasie II wojny światowej.
W 1954 roku miejscowy zbudował na wyspie kaplicę świętego Mikołaja, po tym jak cudem przepłynął do Nea Chora po tym, jak zemdlał z powodu udaru słonecznego. Na wyspie znajduje się mała piaszczysta plaża, idealna do nurkowania i regularnie odwiedzana przez lokalne szkoły nurkowania i łodzie wycieczkowe. W latach 50. XX wieku długodystansowi pływacy wykorzystywali Lazarettę jako punkt startowy, a wewnętrzny port w Chanii jako linię mety.
